leven in 2 culturen.

Sinds ik geboren ben moet ik me steeds aan 2 culturen aanpassen. Mensen die nooit in deze/soortgelijke situatie hebben gezeten zullen nooit weten hoe het voelt. Ik moet mezelf dan continue aanpassen aan het Turkse en Nederlandse cultuur, wat soms verwarrend kan zijn voor mij. Ik kan twijfelen over mijn grenzen maar ook over mijn eigen standpunt. 

Voor de Turkse cultuur is het dan bijvoorbeeld onbeleefd om eventjes gek te doen als er visite is. Bij familie kan dat natuurlijk wel maar als dit gebeurd bij mensen die niet close kennis zijn kan het onbeleefd overkomen.  Maar ook als je buiten met jongens vrienden word gespot kan het zijn dat ze denken dat je met 1 van die jongens hebt en kunnen de stomste geruchten verspreid worden. Maar ONTHOUD : dit is niet altijd zo!

Maar het komt beleefder en netter over als je dit soort dingen vermijd. Het lijkt dan wel streng alsof je geen vrijheid hebt maar dat valt reuze mee.

Dan moet ik ook nog leven in de Nederlandse cultuur. En je hebt meer vrijheid in deze cultuur. Je mag bijvoorbeeld wel gek doen als er visite is , niet dat ze je dan raar aankijken ofzo. Je kan jongensvrienden hebben want dat is gewoon iets normaals. Ik vindt dat de vrijheid soms wel heel erg groot kan zijn. Ik heb bijvoorbeeld meisjes in mijn klas die elke zaterdag uit mogen tot 3 uur in de avond. Ze mogen dan  ook al seks hebben vanaf hun 12e als ze maar een condoom gebruiken. Voor mij is dat natuurlijk anders en daardoor ga je ook twijfelen of jij wel genoeg vrijheid hebt. Maar ook als ik van school kom moet ik me thuis weer aanpassen. Ik moet bijvoorbeeld turks tegen mijn vader gaan praten, maar tegen mijn moeder en zusje praat ik Nederlands en Turks door elkaar :).  Ik moet weer mijn grenzen stellen qua gedrag. Maar als ik buitenshuis ben dan kan ik weer lekker gek doen.



Dit kan heel erg verwarrend zijn natuurlijk. Maarjaaa ik zal altijd respect hebben voor allebei de culturen en ze hebben dan ook allebei goede maar ook slechte kanten. :))